Στη δεκαετία του 1980, αρκετά αμερικανικά νοσοκομεία εισήγαγαν την ιδέα του "δωματίου Γέλιου". Βασισμένοι στις εμπειρίες του Νόρμαν Κάζινς και άλλες έρευνες σχετικά με το γέλιο του δρος Πατς Άνταμς, δημιούργησαν ένα δωμάτιο γεμάτο με βιβλία ανεκδότων και κασέτες με κωμωδίες, ενώ καλούσαν συχνά κωμικούς και κλόουν. Οι ασθενείς περνούσαν από εκεί για 30 έως 60 λεπτά κάθε μέρα. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, η βελτίωση στην υγεία των ασθενών ήταν τρομακτική όπως και ο συντομότερος μέσος χρόνος νοσηλείας για κάθε ασθενή. Τα δωμάτια του γέλιου οδήγησαν επίσης σε μείωση παυσίπονων όσων ασθενών τα είχαν ανάγκη, ενώ έγιναν κ πιο συνεργάσιμοι. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι η ιατρική κοινότητα παίρνει το γέλιο στα σοβαρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου