Δευτέρα βράδυ, κοντεύει μεσάνυχτα και περπατώ στον σκοτεινό πεζόδρομο πλάι στον ηλεκτρικό σταθμό του θησείου. Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει από τις σκέψεις που αλληλοσυγκρούονται και μου προκαλούν πονοκέφαλο.
Σαν μια ασπιρίνη που θα μου αλλάξει όλη τη διάθεση, η μουσική του ταγκό ηχή στα αυτιά μου.
Εκεί, δίπλα στο πεζόδρομο και πάνω στο χορτάρι, περαστικοί αράζουν για να απολαύσουν επαγγελματίες και ερασιτέχνες του χορού που γεννήθηκε στην Αργεντινή και συνδέθηκε με τον έρωτα, το πάθος και το ακραίο συναίσθημα!Κάθε Δευτέρα, η Αθήνα χορεύει στους ρυθμούς της Μιλόνγκας(βραδιά τανγκό).
Οι σκιές που πάλλονται στο δάπεδο σε ταξιδεύουν ενώ το φως της πλατείας είναι τόσο, όσο χρειάζεται για να νιώσεις το ρομαντισμό της βραδιάς. Το να πιάσεις συζήτηση με τους διπλανούς είναι το πιο εύκολο πράγμα, αφού όλοι κάτω από τη μαγεία της μουσικής και της στιγμής γίνονται σαν μία οικογένεια.
Είναι τόσο ατμοσφαιρική η βραδιά που σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα, να ζήσεις για το τώρα, γι αυτό που βλέπεις, νιώθεις, ακούς...και αυτό θα διαρκέσει ίσως και μέχρι το πρωί, μετά θα ξαναβουτήξεις στην άχρωμη, γεμάτη άγχος καθημερινότητα!
Γράφει: Στέλιος Αραμπατζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου